Nieuwe ontwikkelingen op de Nieuwe Mors

Na de ingebruikneming van achtereenvolgens de kleedaccomodatie op de Nieuwe Mors (1973) en de kantine daarbij (1974) komen in de daaropvolgende jaren veel nieuwe activiteiten van de grond. Zo start, na een jaar van voorbereiding, met ingang van het seizoen 1974-1975 een zaterdag-seniorenelftal. Reeds de eerste competitie kon met een kampioenschap worden afgesloten. Een later hoogtepunt was de overwinning in het eigen S.V. Delden toernooi 1979. Na een voorspoedige ontwikkeling, er komt zelfs een tweede elftal, ontstaan er verschillen in het te voeren beleid tussen clubbestuur en de leiders/spelers van de zaterdagsenioren. Het gevolg is dat een aantal spelers met ingang van het seizoen 1982-1983 de vereniging verlaten. In die competitie kan S.V. Delden, zij het met enige moeite, nog net een zaterdag-seniorenelftal op de been brengen (en daarna niet meer, zo veronderstel ik nu maar even).

Ook in 1974 wordt gestart met een clubblad. Hoewel naar een periodiek verschijnend verenigingsblad wordt gestreefd, duurt het enige jaren voordat "Delden-contact" zover is. Als in 1980 de uitbouw van de kantine in gebruik wordt genomen en het clubhuis de naam " 'n Mös " meekrijgt, verandert het clubblad haar naam in " 'n Möspraot " om de band met het verenigingsgebeuren duidelijker tot uitdrukking te laten komen.

Het damesvoetbal komt landelijk van de grond in de zestiger jaren. Maar het duurt lang voordat overal de animo groot genoeg is om daadwerkelijk in competitieverband uit te kunnen komen. Voor S.V. Delden is het in het seizoen 1979-1980 zover. Oproepen in het clubblad hadden het gewenste resultaat zodat aan de maandagavondcompetitie kon worden deelgenomen. Voor de dames was 1982 ongetwijfeld het succesvolst. In dat jaar werd het kampioenschap behaald. Op 4 april van dat jaar werd een oefenwedstrijd gespeeld tegen het nationale Zweedse dameselftal. Dat hadd zijn trainingskamp opgeslagen in het recreatiecentrum. Scheidsrechter Herman Verdriet stal de show door onder grote hilariteit van de toeschouwers een van de Zweedse dames haar trainingsbroek uit te laten trekken. Ongetwijfeld moet de arbiter op de hoogte zijn geweest van de wat vrijere zeden die aan de Zweedse dames worden toegeschreven!

Een andere nieuwe activiteit in het jaar 1979-1980 is het zaalvoetbal. De bouw van sporthal de Reiger betekent een stimulans voor het zaalvoetbal in Delden. Zonder direct tot grote hoogte te reiken in de competities, slaagt S.V. Delden er in het zaalvoetballen binnen de vereniging als vast onderdeel te handhaven. Jan Kempers (lid sinds 1925!), neemt een bewonderenswaardig initiatief en schenkt een bokaal voor het winnende zaalvoetbalteam. Ook nu wordt er nog jaarlijks door de leden onderling gestreden om deze beker, die tegenwoordig de "Mös-bokaal" genoemd wordt.

Als laatste "nieuweling" zagen in 1979-1980 de veteranen het daglicht. Onder de bezielende leiding van de eerste begeleider Jan Berghuis konden in dat eerste jaar meteen hoge ogen worden gegooid, ook al werd naast de titel gegrepen. Het jaar daarop was het wel raak. De veteranen, uitkomend onder de naam Delden 4, hesen de kampioensvlag en op de feestavond menig glas.

bron: jubileumclubblad "S.V. Delden 60 jaar"